ای باغبـــان در گلستان ، گل را چــــــرا پنهان کنی
چـــــون مااسیر آن گلیم ، از ما چـرا پنهان کنــــی
آن گــــل دهد بــــوی خدا ، از ما چــــراباشد جـــدا
بـــــــوی خدا را ای خدا ، دیگر چـــــرا پنهان کنـــی
در انتــظارش عالمی ،حیـــران و ســــرگردان هـــمی
آن آیــــت مخزونه را ، دیگـــر چـــــرا پنهــــان کـــنی
ظلــــم ستم غـــوغـــا کند ، دنیـا پـــــر از بلوا کنــــد
درپرده ی غیبت دگر ، منجی چـــرا پنهــــان کنــــی
ای آگـــه از ســـــر وعلن ، ای خالق لــــــوح قلــــم
عمرم به پایان شد دگــر ، مهــدی چرا پنهان کنـــی
مستضعفان را داده ای ، خـــود وعده ی مــلک زمیـــن
آن وعده ی مستضعفان ، دیگر چـــــرا پنهان کنـــی
شد نیمه ی شعبان ز نــو ، دل انتظار مــــــاه نـــــو
این ماه را در پشت ابــر ، دیگر چــــرا پنهان کنــــی او مکه هست و او مـنا ، هم سعی باشد هم صفا
او زمــــزم بی انتها ، زمـــــزم چرا پنهـان کنــــی
هر جمعه ندبه ســر دهیم ، با یاد مهدی سـردهیم
هستیم بی مـــولا خدا ، مـــولا چرا پنهان کنــــی
شعر از عبدالکریم افکار ازاد
